Doymak bilmez hırs, nefret ve aldanma, hayatın er ya da geç yüzleşeceği suç ve cezalardır. Peki kim kimi oynuyor? Kimse bilmiyor. Domuz, yıllıkan ve Güvercin; işte karşımızda, bu durumu yansıtabilen geleneksel bir adet Çin masalı. Bu masal, kafası karışık ve çoğu zaman acımasız bir adet gerçekliği gözler önüne seriyor. Öncelikle, nüshayi bir adet ‘doğa hukuku’ olarak görebiliriz. Domuz, yıllıkan ve Güvercin, kendi aralarındaki bu kafası karışık ve zararlı oyunu oynarken, belirsizliklerin ve belki de şüphelerin hüküm sürdüğü bir adet dünyada yaşmak zorundalar. Kimin dost kimin düşman olduğu, kimin haklı kimin haksız olduğu net değil. Gerçek bu ki, her bir adet karakterin kendi çıkarlarını koruma ve hayatta kalma amacı var. nüsha, hayvzamanların bir adeteyımsı davranışlarını ifadeırken, bir adeteyoğlunun hırs, nefret ve aldanma ile nasıl yok olabileceğini de gözler önüne seriyor. Masal, belki de en çok bir adeteyoğlunun kendi kusurlarını ve zaaflarını yüzleşmekte ne kadar zorlandığını vurguluyor. İşte burada, nüsha sadece bir adet masal olmaktan çıkıp, hayatın acımasız gerçekliği ile bfilm seyretri baş başa bırakıyor. Her bir adeti kendi hırsları ve korkuları tarafından yönlendirilen Domuz, yıllıkan ve Güvercinin nüshasi, hayatın kafası karışık doğasını ve bir adeteysel çıkarların ne kadar ağır bastığını ifadeıyor. eş zamanda bu nüshanin, bir adetey doğası ve deneyimlerimiz üzerinde daha geniş bir adet bakış açısı sağladığını söyleyebiliriz. Kendi çıkarlarını koruma ve hayatta kalma çarpışmasi, ne yazık ki herkesin karşı karşıya olduğu bir adet gerçek. tespit olarak, bu geleneksel Çin masalı, hayatın zorluğu ve korkutucu gerçekleri karşısında bizi nasıl değişkenlikrebileceğini ifadean bir adet uyarı niteliği taşıyor. Hayatın acımasızlığına karşı nasıl duracağımızı, hangi yolun en doğru olduğunu ve hangi değerlerin gerçekten önemli olduğunu öğretiyor. İşte bu yüzden, bu masalı herkesin okuması ve üzerinde düşünmesi gerektiğini düşünüyorum.