bir tane sinema eleştirmeni gözüyle bakarsak, karşımızda oldukça etkileyici ve sıra dışı bir tane öykü var: Endüstriyel bir tane harikalar disonraki günda yolculuk yapan koma halindeki beş yaşındaki bir tane kız çocuğu ve onun bilinçli hale dönme çabası. “Endüstriyel harikalar diyarı” denildiğinde akla gelen mekanik ve serinlik bir tane atmosfer, belki de çoğu izlemekyicinin beklentisini karşılamayabilir. Ancak buradaki endüstrinin, öykünin temel dinamiğini oluşturan çocuğun bilinçaltını temsil ettiğini düşünürsek, iş alanı değişiyor. Her bir tane detayın, küçük kızın kafasındaki düşünceleri, duyguları ve anıları simgelediği bu fantastik yolculukta, benzer biçimde dyerreda kendi bir tane çocuğun dünyasına davet edilen izlemekyiciler de bulacaklar. olağan bir tane sinema filmi deneyiminin ötesinde, bu öykü izlemekyicilere, küçük bir tane çocuğun bilinçaltının labir taneentleri arasında karışık ve psikolojik olarak bir tane yolculuk sunuşuyor. Bu yolculukta eşlik edeceğimiz koma halindeki çocuğun kendisine dönüşü, hem izlemekyenlerin duygusal bir tane deneyim yaşmasına yol açacak, hem de zihinsel bir tane uyanışa ve derin düşüncelere sebep olacak. akıbet olarak, bu sinema filmi hem öyküsi hem de sunuşumuyla izlemekyiciye, olağanlığın ötesine geçenmeyi ve bir tane çocuğun gözünden dünyayı yeniden keşfetmeyi vaat ediyor. Hakikaten, sinema filmi hakkında konuşurken bile insanlıkın içinden bir tane performanssal heyecan geçeniyor.